Deze wandeling leidt je door twee arrondissementen van Parijs: het zesde en het veertiende. Het zesde is een tamelijk chic deel van Parijs waar onder andere de Jardin du Luxembourg, Saint Germain des Prés en de theaterbuurt rond het Odéon deel van uitmaken. Er staan hier ook veel gebouwen van de universiteit. Wij lopen vooral door het Jardin du Luxembourg om snel het veertiende arrondissement te bereiken, waar we veel van de wijk Montparnasse kunnen zien. Montparnasse werd in 1860 door Parijs geannexeerd en is sindsdien een belangrijk onderdeel van het veertiende arrondissement. De wijk is bekend geworden omdat hij in het begin van de twintigste eeuw een verzamelpunt was van kunstenaars uit vele windstreken. We komen langs een bekend verzameloord: de kruising van de boulevard du Montparnasse en boulevard Raspail, met café-restaurants die nog steeds op die roem teren. Concrete uitingen van deze kunstenaars zien we op de begraafplaats van Montparnasse met werken van Brancusi en Niki de Saint Phalle. Graven vinden we er onder anderen van Jean-Paul Sartre, Simone de Beauvoir, Joris Ivens en Serge Gainsbourg. In de wijk zijn ook de meer dan 200 meter hoge Tour Montparnasse en het Gare Montparnasse te vinden. Het is de moeite waard om het dak van het station te bezoeken met zijn Jardin Atlantique. Op het gebied van architectuur komen we onder meer langs een tentoonstellingsgebouw van de bekende Franse architect Jean Nouvel en sociale woningbouw van de Catalaanse architect Ricardo Bofill.
De wandeling voert ons langs minder bekende stukken van Parijs. Een uitzondering is natuurlijk het bekende Jardin du Luxembourg.
De meridiaan van Parijs
Op twee manieren wordt de aarde in twee delen onderverdeeld. In de breedte door de evenaar. En in de lengte door een meridiaan die het onderscheid vormt tussen het oostelijk en westelijk halfrond. Tot 1884/1911 was het punt van discussie hoe die meridiaan van noord naar zuid moest lopen.
In 1634 besloot men in Frankrijk dat een bepaalde meridiaan, door Frankrijk lopend, als uitgangspunt moest worden gebruikt voor kaarten van de westerse wereld. Een Franse astronoom moest dat in de 17e eeuw verder uitwerken. In het begin van de 19e eeuw zorgde de Franse astronoom Arago voor verfijning. Hij is dus niet de uitvinder van de Franse meridiaan, maar wel degene die alles narekende en opnieuw vaststelde. Zijn berekeningen hebben geleid tot een lijn die van Noord tot Zuid liep, door Frankrijk in het algemeen en Parijs in het bijzonder.
Op een grote internationale conferentie in 1884 werd besloten dat de Greenwich Meridiaan de nulmeridiaan moest worden. Tot 1911 hielden de Fransen vast aan hun eigen versie.
Het werk van Philip Freriks
Philip Freriks is de journalist, die op het spoor kwam van het kunstwerk dat Jan Dibbets had gemaakt om de meridiaan door Parijs te materialiseren. Het was in de tijd dat hij correspondent in Parijs was voor de Volkskrant.
Tijdens een autorit naar Blois die hij met Dibbets maakte voor de presentatie van een ander kunstwerk van Dibbets, kreeg Freriks te horen dat Dibbets van de stad Parijs de eervolle opdracht had gekregen om een monument voor Arago te maken.
De opdracht leidde uiteindelijk in 1994 tot een Noord-Zuid lijn door Parijs van 135 bronzen medaillons over de door Arago vastgestelde meridiaan. Vrij snel daarna maakte Freriks een serie voor de Volkskrant over zijn zoekwerk naar de plaatjes, en passant aangevuld met historische schetsen van de delen van Parijs waar de route doorheen liep.
Van deze journalistieke serie verscheen in 1995 een boek: ‘De meridiaan van Parijs’. Regelmatig zijn er herdrukken verschenen.
Op de hoek, op nummer 18 in de rue Vavin is een aangenaam café, Le Vavin. Als je naar binnen gaat, bekijk dan de zwart-witfoto’s.
Om een goed zicht te hebben op het gebouw op nummer 26 nemen we het pleintje in het midden. We zien vandaar een schitterend en voor die tijd zeer modern gebouw van Henri Sauvage uit 1912. Je kunt goed de weelderig begroeide balkons zien. Het appartementsgebouw is bekend door zijn terrasopbouw en bekleding met witte en blauwe keramiektegels die je bijna tegemoet glanzen.
Loop tot de boulevard Raspail.
Op die boulevard, aan de overkant op nummers 128-130, verschijnt een kantoorgebouw uit 1980 van Michel Herbert. Op dit weinig verrassende deel van de boulevard wilde hij een blikvanger neerzetten. Hij werkte daarvoor met spiegelend glas en zette het gebouw neer in de vorm van een accordeon.
Op stap met Gerard
Steden ontdekken met Gerard Goudriaan kan op twee manieren: met Gerard als gids of je gaat zelf op pad met de door hem beschreven wandelingen.
Als je besluit om Gerard als gids te nemen heb je verschillende mogelijkheden:
- Je bespreekt met hem welke stadswandeling voor jou, je wandelgroep of het personeelsuitje interessant is bijvoorbeeld … in Amsterdam Noord.
- Bij de activiteiten staan stadswandelingen gepland in Nederlandse steden, zoals Utrecht en Dordrecht. Je kan je hiervoor aanmelden.
- Als je kiest voor een stadswandelweek in Parijs of Berlijn, kan je de folder opvragen of downloaden. Voor uitgebreide vragen neem je contact op.
